12 Aralık 2010 Pazar

Giderken bu kentten bir piç gibi bırak yalnızlığını.
Ve o siyah saçlarını kes yavaş yavaş.
Giderken!
Terk ederken!
Savur yüzüne yalnızlığının.
Çocuk..
Her vedanın ardında bir bekleyeni vardır kimsenin bilmediği.
Ve her gözyanşının altında bir dua kimsenin duymadığı.
Çevir gökyüzüne başını.
Bakma arkana!
Daha sert basa basa!
Daha güçlü!
Gitmek yenilmek değil,kazanmak da.
Gitmek gitmektir işte.
Hepsi bu.
Cem adrian/Nereye gidiyorsun?

Hiç yorum yok: