Bende 'Hadi kızım!Bitir tabağını yemediklerin arkandan ağlar! ' diyen bir anneyle büyüdüm.


Şimdi ise...
Aşkların arkasından ağlayan kız toplumuyla büyüyorum.

Neydi problem?
Çocukluktan gelen psikolojiyle yenmeden bırakılmanın acısı mı?