19 Kasım 2010 Cuma

Ve ben bugün anladım.
Ve ben bugün keşke dedim bu kadar içten keşke bunları yaşamak yerine ölseydim.
Bazı anlar vardır ki insanın hayatında ölmeyi diler.
Belki geçer ama her geçmişe dönüp o anı gördüğünde ölsem daha iyiydi der.
Lanet olsun.
Babamla aramda o kavga geçiceğine ölseydim daha iyiydi.
Bana onları söyliceğine ölseydim.
Kızıydım ben onun,biricik kızı.
Ve şimdi.
Hata yapmadım.
Yapmadığımı düşünüyordum.
Babam abartırdı zaten.
Ama baba ya.
Öğrenmişti her şeyi.

Ve fark ettim ki.
İnsanın hayatında öyle anlar var ki tek başına.
Sen acı çekerken acı çekmene neden olanlar gülümseyebilir.
O gülümseme her şeyi daha da zorlaştırabilir.
Dedim ya.
Ölseydim.

2 yorum:

Emreabf dedi ki...

Hayattan soğuma anları...

xoxo dedi ki...

Hayatla tekrar kaynaşma anlarını sabırsızlıkla bekliyorum.