1
2
3
4
5
...

Ben hiç acımasız olmadım.
Hayata ayak uydurdum bazen.O kadar.
Benimde başıma geldi.
Hiç beklemediğim insanlardan hiç beklemediğim şeyler.

Sadece şarkı dinledim.
Şimdi yazıyorum.

Aslında yazamıyorum.

Ben hayatım boyunca hep uzak yaşadım.

Bir şeylere uzaktım hep.

Bazen insanlara,bazen hayata.

Bilmiyorum.

Bazen uzaktım.

Uzak olduğum insanlara düşman değildim.Ama onlar bana düşmandı.

Şimdi bakıyorum etrafıma.

Hiç tanımadığım insanların bana olan nefretlerini görüyorum.

Uzaklıklarıma veremedikleri anlamsızlığı nefrete dönüştürdüklerini...

Ben buydum.

Göremediler.

Ben gülerdim.

Onlar gülmezdi.

Bunun için nefret ederlerdi.

Benim önemsediğimi onlar onların önemsediğini ben önemsemezdim.

Ukala değilim.

Sadece gerçekçiyim.

İnsanların fazla gereksiz olduğunu düşünüyorum.Yaptıklarının,konuştuklarının.

Arkadaşlarım dışarı çıkardı ben çıkmazdım.

Onlar konuşurdu ben konuşmazdım.

...

Ben gerçekten uzakmışım.

Ama hayır ben düşman değildim.

Hayata uzak olduğum anlara bakıyorum da şimdi.

Hayatta ona uzak olduğum anlara anlam veremedeğinde bana düşman olmuş.

Ben güldüğümde hayat gülemedi.

Yoo olabilir.

Hep aynı şey olmaz ki.

Gülmesin.

Ben yine düşman değilim.