Sabah oldu.
Kalkıcam birazdan bu yataktan.
Sİlicem gözyaşlarımı.
Giyinicem.
Güçlü olucam.
Ben bunları hak etmedim dicem.
Adımlarım yine sert olucak.
Yine başım dik olucak.
Ezdirmicem tabi kendimi.
Acı çekiyorum,çok çekiyorum tabi çekicem de ama geçicek.
Tabiki geçicek.
Sonsuza dek devam etmez ki.
Tabiki etmicek.
Ne acılar var,ölümler var.
Evet farkındayım benim içimde bir yerler öldü.

Bir evim vardı.

Sığındığım.

O ev yıkıldı.

Büyük bir yıkım.

O evde yaşadığımı unuttu sanırım.

Olsun.
Ben iyiyim.