15 Kasım 2010 Pazartesi

Dün gece telefonum çaldı.
Bak dinle dedi.
Emre aydın çalıyordu.
Sonra o söylemeye başladı.
O unutmadığım ses tonuyla.
Ne çok dinlemiştim.
Farklı bir yerde,Farklı bir zamanda.
Şimdi farklıydı ama.
5 para eder mi varlığın ki yokluğun beni acıtsın?
...
Yapma dokunma.
Sonra birlikte söyledik.
Kim dokunduysa sana ona git.Nerde unuttuysan beni orda kal..
Bitti.
Yarın işe gidicem kapatıyorum dedi ve kapadı.
Gülümsedim.

3 yorum:

LieLLa dedi ki...

Ouuuv. =|
O telefon bir çalsa bize, ah bir çalsa...

xoxo dedi ki...

O telefon hiç çalmasa.

Zige dedi ki...

gülümseyeceksen, varsın çalsın,çalmalar iyidir