Küçük dünyalar.Küçük insanlar.

Bilmeni bekleyemem.

Yalnız yemek yemenin ne kadar büyük bir acı olduğunu bilemezssin.Çünkü hiç istemediğin halde yalnız yemek yemek zorunda kalmadın.Büyük bir keyifle hep birlikte yemek istediğin yemeği tek yemeden sofranı lanet okuyarak kaldırmadan yemeği tek yememenin ne büyük bir nimet olduğunu anlayamazssın.Kalmanın ne büyük acı olduğunu bilemezssin.Çünkü sen hiç her anında acı çekerek bir yerde kalmadın.Huzursuzluğun ne büyük bir acı olduğunu bilemezssin.Çünkü sen hiç uykundan birinin çığlık atmasıyla,küfür etmesiyle kalkmadın.Birinin başını okşamasını bekliyerek yatarken kavganın ortasında uyanmadan huzurun ne büyük bir nimet olduğunuda anlayamazssın.Nefretin ne büyük acı olduğunu bilemezssin.Çünkü sen hiç nefret dolu insanların arasında kalmadın.Sevgi sözcükleri duymayı çok derinden hissetmeden sevginin ne büyük nimet olduğunu anlayamazssın.Sen gülmenin ne büyük acı olduğunu da bilemezzsin.Çünkü sen hiç bütün bir gece uyumadan aslında acı çeken,üzgün bir o kadrda kızgın birinin ailene zarar vermemesi için ayakta kalıp sabahına kimseye gülmek zorunda kalmadın.Hıçkıra hıçkıra ağlamak isterken kahkahalarla gülmeden ağlamanın ne büyük bir nimet olduğunu bilemezssin.

Ama sen tüm bunlara rağmen gülebilmeninde ne büyük bir nimet olduğunu bilemezssin.Aptal bir lafa kahkahalarla gülmenin ne büyük nimet olduğunu bilemezssin.Sen küçük acılara üzülürsün ama sadece büyük mutluluklara gülersin.Ben büyük acılara üzülürüm ama küçük şeylere gülerim.Çünkü sizler aslında hiçbir acının farkında olmayan küçük insanlarsınızdır.Siz acıları sadece almak istemediğiniz bir şeyi alamamak, yemek istediğinizi yiyememek, izlediğiniz dizinin yeni bölümünün o gün yayınlanmaması sanarsınız.

Sen bilemezssin.Kimse bilemez.Anladığınızı söylemeyi kesin birilerine.Yaşamak anlamaktır.Neyi anladığını sanıyorsun sen.Hayatın toz pembe olduğunu mu düşünüyorsun.Sen hiç küçük bir çocuğu sokağın ortasında ağlarken belkide acısının ne büyük olduğunu hiç anlayabildin mi?Ben anlayabilirim.Çünkü küçük bir çocukken ben sokağın ortasında çok büyük acılarla ağladım.

Ve işte ben o yüzden acılarınızı küçümsüyorum.Seni küçümsüyorum.Sizi küçümsüyorum.Çünkü sizler küçük dünyalarınızda küçük acılarınızla boğuşan aptal mahluklarsınız.Ve mutsuz olmaya mahkumsunuz.