Geliceğin mimi.

Mrv. Natural tarafından mimlenmişim.Burdan teşekkürlerimi iletiyorum.10 yıl sonraki bana mektup yazıcakmışım.Bir düşünelim bakalım.10 yıl sonra nerde,nasıl olmayı planlıyorum...

Sevgili 10 yıl sonraki ben;

27 yaşının sonlarında olmanın verdiği garip bir hüzündeyim sanırım tamda şu an.BU mektubu okuyorum gülümsüyorum.

Kendime ait bir Porschem var mı acaba evimin önünde?Boğaza bakan bir mutfağım var mı?Hala başbakanmıza küfrediyor muyum?Emo ve apaciden sonraki gençlik türü ne?Hala yazıyor muyum?Eskilerden yanımda kim var?

Sorular sorular...!

Yolunda gittiyse yaşam; Şu an Boğaziçi İşletmeden mezun olalı 4 yıl kadar oldu.Kendimi geliştirdim.Artık ingilizcem var. (: İyi bir maaşım var.

Evlendim.1 yıl kadar olmuştur.Kıvırcık saçlı bir k0cam var.Mutfağı boğaza bakan ufak pencereleri olan bir evim var.Mutluyum.Sonunda yüzüm o ufak çocuk havasından kurtuldu.Belki bir 5 cm daha uzadım.(Acaba hala fotomodel olmak için yalvarıyor olucak mıyım?)Hayalimdeki gibi omuzumda ki ve sırtımdaki dövmem olucak mı acaba?bence olucak.Güzel de olucak.

Ailem.Belki şirketimiz büyümüştür.Babam hayalindeki gibi ağaçtan bir evde bütün gününü yatarak geçiriyordur.Annemde yemek yapıyordur torununa.Acaba abimin istediği gibi 3 çocuğu oldu mu?

(Ne zormuş bu mim.)Sonuç olarak mutluyum.Hayallerim gerçeğe dönüşücek biliyorum.Belki düşündüğüm gibi mutfağım boğaza bakmicak ya da arabam Porsche olmicak.Ama iyi bir üniversite mezunu iyi bir işte olucam.Belki evli olmicam ama hazırlıklarım başlamış olucak.Ben kendimin turşusunu kurmicam.Kararlıyım dostum.Evlenicem.

Bence yeter.Geleceği düşünmek insanı yanlızlaştırırmış.Sanırın Ahmet Altanın bir kitabında buna benzer bir şey okumuştum.Geliceği düşünen insanlar mutsuzdur demişti.Haklıymış.Sorular korkutuyor insanı...

Ay aman. Sayın natural ne zor bir mim bu :D Benden bu kadar. :D Adet yerini bulsun bir kaç kişiyi mimleyelim.Acaba kimlerin geliceğini merak ediyorum?

OtekiSisifos.

Nathaniel efendi.

Bu iki blogun geliceğini merakla bekliyorum.