22 Ocak 2011 Cumartesi

İyi gidiyordu yazı.
Güzeldi.
Okuyordum.
Biraz etkileniyordum.
Ağlamazdım belki.
Bu son cümleleri okumasaydım...

...Yıldızları gördüm denizin hemen üzerinde. Yanyanayken, binlerce kilometre uzaklardı birbirlerine. Gözlerimde aç bir tebessüm, bir kez daha yanıldığımı gördüm yalnızlığımda. Boşuna bir çaba gördüm umutsuzluğunda. Sende ben, geçmişimi gördüm, dünü gördüm.. Dün sen o geçmişe gömüldün.


Bende denizin hemen üzerinden yıldızları seyrettim.
Eli elimde.
Bilemezdim yanyanayken bizimde bu kadar uzak olduğumuzu.

Hiç yorum yok: